دولت : پادشاه، درراس حكومت قراردارد ولي مهمترين قدرت اجرايي كشورنخست وزير است. كشور اسپانيا داراي دو مجلس مقننه است كه Cortes Generales ناميده مي شوند . اين مجلس داراي نمايندگان و اعضاي سنا است كه 208 نفر از آنان از طريق انتخابات براي 17 بخش كشور انتخاب مي شوند و از طرف خود نمايندگاني نيز به اين 17 بخش مي فرستند. كنگره نمايندگان مي تواند بين 300 تا 400 عضو داشته باشد ولي تعداد كساني كه توسط انتخابات برگزيده مي شوند بعد از دموكراسي سال 1977 قانوناً 350 نفر است. هر يك از 17 بخش هم قوانين و كنسول رهبري خاص خود را داراست. اين 17 بخش هر يك به ناحيه هاي كوچكتري تقسيم شده اند. سن راي در اسپانيا 18 سال است. احزاب سياسي : حزب مردمي(حزب حاكم) ، حزب سوسياليست كارگري اسپانيا ، چپ متحد ، همگرائي و اتحاد (ناسيوناليست كاتالان) ، حزب ناسيوناليست باسك و برخي ديگر از احزاب منطقه اي . سازمان هاي اجتماعي : از دوران فرانكو ، جنبشهاي سنديكائي سازمان يافتند. دو سنديكاي مهم اسپانيا عبارتند از: اتحاديه عمومي كارگران (UGT) و كميسيون كارگران (CCOO) ، سنديكاهاي كوچكتري نيز وجود دارند: كنفدراسيون ملي كار(CNT) و اتحاديه سنديكائي كارگران (USO) ازآن جمله اند.